W okresie 17 lat spędzonych we Lwowie Koffler zmieniał mieszkanie kilkakrotnie. Wszystkie adresy znajdowały się w południowej części Śródmieścia, między Zakładem Narodowym im. Ossolińskich (Ossolineum), Konserwatorium Polskiego Towarzystwa Muzycznego i Biblioteką Uniwersytecką.
Od ok. 1925 r. Koffler mieszkał pod adresem ul. Ossolińskich 4, po czym w 1929 r. przeprowadził się kilka numerów wyżej na ul. Heleny Dąbczańskiej (Cytadelna) 7. Wkrótce znów zmienił adres na ul. Maurycego Mochnackiego 29, skąd w 1936 r. przeprowadził się na pobliską ul. Piotra Chmielowskiego 5.
Okazała, narożna kamienica z 1880 r. wzniesiona w duchu historyzmu w bezpośrednim sąsiedztwie Narodowego Zakładu im. Ossolińskich (Ossolineum). W historii tego domu do znanych lokatorów należała aktorka Wanda Siemaszkowa. Józef Koffler mieszkał pod tym adresem od ok. 1925 do lata 1929 roku. Do Konserwatorium Polskiego Towarzystwa Muzycznego wystarczyło przejść niecałe 300 m ulicą Chorążczyzny.
Kamienica położona powyżej Zakładu Narodowego im. Ossolińskich (dwa adresy od ul. Ossolińskich 4). Powstała w 1911 r. w stylu wczesnego modernizmu według projektu Adama Opolskiego, który należał do jej lokatorów. Pod tym adresem mieszkali też profesorowie Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie: Władysław Tarnawski, filolog angielski, a także Jerzy Kuryłowicz, romanista, jak również major Wojska Polskiego Wit Sulimirski.
Koffler mieszkał przy Dąbczańskiej 7 (drzwi 11) jesienią 1929 roku, gdzie prawdopodobnie wprowadził się wraz z poślubioną 15 października Różą z domu Roth. Informował o tym poprzez osobiste ogłoszenie na łamach „Chwili” z 20 września 1929 r.
Skromna, jednopiętrowa i niewielka kamienica z przełomu XIX i XX w. znajdowała się naprzeciwko willi profesora Juliusza Makarewicza, wykładowcy Wydziału Prawa i rektora Uniwersytetu Jana Kazimierza oraz senatora II Rzeczypospolitej. W kamienicy mieszkania wynajmowali nieraz urzędnicy niższego szczebla. Józef Koffler zamieszkał pod tym adresem z żoną Różą z Rothów najpóźniej w końcu grudnia 1929 roku. Mieszkali tam przez ponad sześć lat, do wiosny 1936 roku. Kofflerowie jako jedyni pod tym adresem posiadali własny telefon (od 1930 r.). Była to lokalizacja nieco bardziej oddalona od Konserwatorium Polskiego Towarzystwa Muzycznego, do którego należało iść blisko kilometr.
Kamienica znajdowała się w pobliżu Biblioteki Uniwersyteckiej i kościoła uniwersyteckiego św. Mikołaja. Powstała w 1898 r. według projektu polskiego architekta Juliana Cybulskiego i była własnością Nuchima Günzberga. W 1936 r. właścicielem budynku był dr Albert Silber. Był to adres o wiele bardziej reprezentacyjny niż Mochnackiego 29. Józef Koffler mieszkał pod tym adresem ponad pięć lat – od wiosny 1936 r. co najmniej do grudnia 1941 r., wraz z żoną Różą i synem Albanem (urodzonym 3 sierpnia 1936 r.). Rodzina Kofflerów zajmowała mieszkanie na parterze pod numerem 2.
W tej kamienicy w różnych okresach mieszkali m.in. Władysław Bylicki, ginekolog, Roman Lewicki, radca sądowy, nauczyciele i urzędnicy. Spośród lokatorów w 1938 r. telefon posiadali jedynie Koffler oraz Dora Goldstein. W kamienicy naprzeciwko pod nr 6 kancelarię adwokacką prowadził Henryk Vogelfänger, znany również jako „Tońko” z Wesołej Lwowskiej Fali. Przy ul. Chmielowskiego 11 mieszkał z kolei Zygmunt Halber, redaktor naczelny „Expresu Wieczornego”, za to 150 m dalej przy ul. Kaleczej 20 mieszkał profesor muzykologii Adolf Chybiński. Odległość z ul. Chmielowskiego do Konserwatorium Polskiego Towarzystwa Muzycznego wynosiła 500 m.
