Józef Koffler jako jedyny spośród polskich absolwentów wiedeńskiej muzykologii był redaktorem naczelnym dwóch czasopism muzycznych (nie licząc Zdzisława Jachimeckiego, pod którego redakcją ukazały się dwa zeszyty „Rozpraw i Notatek Muzykologicznych”). Pierwszym z nich był miesięcznik „Orkiestra” (1930–1938). Redakcja „Orkiestry” mieściła się w Przemyślu przy ul. Smolki 11, pod tym samym adresem co skład instrumentów muzycznych Józefa Negera. Charakter „Orkiestry” jako czasopisma był jednak zdecydowanie ponadlokalny. Jak się wydaje, pismo było konkurencyjne nie tylko dla wychodzących w latach 1925–1934 „Lwowskich Wiadomości Muzycznych i Literackich” (na ich łamach Koffler swoich tekstów nie ogłaszał), ale również dla niejednego czasopisma muzycznego publikowanego poza województwem lwowskim.
„Orkiestra”
Choć podtytuł „Orkiestry” brzmiał: „Miesięcznik poświęcony krzewieniu kultury muzycznej wśród orkiestr i towarzystw muzycznych w Polsce”, treść czasopisma była bardzo różnorodna. Obok tekstów omawiających podstawy historii i teorii muzyki pojawiały się publikacje na temat najnowszych badań muzykologicznych, zarówno z muzykologii historycznej (historii muzyki), jak i muzykologii systematycznej (np. psychologii muzyki, socjologii muzyki). Miesięcznik obejmował swoją tematyką także aktualne wydarzenia z życia muzycznego Polski (rubryki: „Kronika”, „Ruch muzyczny w kraju”), nie pomijając muzyki popularnej.
Na łamach „Orkiestry” publikowało większe grono polskich muzykologów, w tym dwaj profesorowie katedr uniwersyteckich – Zdzisław Jachimecki (Uniwersytet Jagielloński) i Adolf Chybiński (Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie), a ponadto Józef Reiss (również wykładowca muzykologii na UJ), Zofia Lissa i Stefania Łobaczewska. Publikowali także kompozytorzy i pedagodzy, jak Stanisław Niewiadomski, Feliks Nowowiejski i Adam Sołtys (dyrektor Konserwatorium Polskiego Towarzystwa Muzycznego we Lwowie, również muzykolog). Do kapelmistrzów orkiestr wojskowych publikujących w „Orkiestrze” należeli: kpt. Faustyn Kulczycki z Katowic, por. Maksymilian Firek z Kielc, por. Tomasz Szyfers ze Lwowa i kpt. Aleksander Dulin z Gdyni, a następnie także mjr Stefan Śledziński (kształcił się na UJ w zakresie muzykologii). Ukazywały się też publikacje autorów należących do środowiska muzycznego Przemyśla: Witolda Nowaka (prezes Towarzystwa Muzycznego w Przemyślu), Henryka Bibera (lekarz), Romana Marcińca, Franciszka Skoczka (reprezentował również Stanisławów), Józefa Negera (właściciela składu instrumentów), mjra Rudolfa Burdy i Karola Schatzkera (lekarz).
Koffler w ciągu całego okresu ukazywania się miesięcznika (1930–1938) zamieścił co najmniej 11 podpisanych tekstów (jako redaktor naczelny większości tekstów nie podpisywał) oraz sześć publikacji cyklicznych o charakterze pedagogicznym, jak np.Teoria muzyki i kompozycji (1930), Instrumentacja (1930), Nauka harmonii (1933), Formy muzyczne (1934–1935). Omówił też twórczość wybranych kompozytorów, jak: Felix Mendelssohn-Bartholdy (na podstawie swej pracy doktorskiej), Arnold Schönberg, Alban Berg (krótki nekrolog), Igor Strawiński, a z polskich: Stanisław Niewiadomski (w związku ze śmiercią) i Feliks Nowowiejski. Opublikował też artykuły na temat szkolnictwa muzycznego oraz radia. Odniósł się ponadto do kwestii udziału kobiet w życiu muzycznym.
Choć Koffler pozostawał neutralny światopoglądowo (a do jesieni 1937 r. był formalnie wyznania mojżeszowego), jako redaktor „Orkiestry” nie pomijał kwestii religijnych, zawsze pilnując, aby co roku na pierwszej stronie (lub pierwszych stronach) w numerze grudniowym było wspomniane Boże Narodzenie. W 1930 r. widniała graficzna ilustracja przedstawiająca narodzenie Chrystusa, pod którą zamieszczono cztery takty kolędy Bóg się rodzi (wraz z tekstem). Innym razem było to opracowanie chóralne Dzisiaj w Betlejem.