Józef Koffler zapisał się w historii jako jedna z najznakomitszych postaci życia muzycznego II Rzeczypospolitej. Dziś stawia się go, obok Karola Szymanowskiego, w panteonie najwybitniejszych polskich kompozytorów pierwszej połowy XX wieku.

Józef Koffler pierwsze 18 lat życia spędził w Stryju, do którego powracał mieszkając później w Wiedniu i we Lwowie. Urodził się tam 28 listopada 1896 r. jako syn kupca Herscha Kofflera oraz Rebeki z domu Schönfeld.

Wiedeński rozdział w życiu Józefa Kofflera obejmował łącznie pięć lat i przypadł na okres głębokich przemian historycznych. Przyszły kompozytor przybył do Wiednia jeszcze jako poddany cesarza Franciszka Józefa I, do dumnej stolicy wielonarodowego imperium.

W 1924 r. Józef Koffler na stałe powrócił do Polski. Początkowo pojawił się w Stryju, a następnie przeniósł do Lwowa, gdzie spędził najważniejsze 17 lat swojego życia (1924–1941). 

We wrześniu 1939 r.  Lwów znalazł się pod okupacją sowiecką, która trwała do czerwca 1941 r. Nowe komunistyczne władze natychmiast przystąpiły do gruntownej przebudowy życia kulturalnego miasta. 

Próbując ratować życie Koffler prawdopodobnie najpierw schronił się na obrzeżach Wieliczki u Henryka Apte. Zgodnie z relacją Gizeli Hercholorfer, szwagierki Kofflera, od 1942 r. mieszkał już jednak w Krościenku Niżnym koło Krosna.