Wasyl Barwiński [Василь Барвінський]

Wasyl Barwiński, zdjęcie z Internet Encyclopedia of Ukraine, https://www.encyclopediaofukraine.com

(1888–1963)

kompozytor, pianista i pedagog

Kształcił się w Konserwatorium Galicyjskiego Towarzystwa Muzycznego we Lwowie oraz Konserwatorium w Pradze. W latach 1915–1939 był dyrektorem Wyższego Instytutu Muzycznego im. Mykoły Łysenki we Lwowie – najważniejszej ukraińskiej uczelni muzycznej w Polsce. Przez 24 lata prowadził tam klasę fortepianu. Jako kompozytor był m.in. autorem pieśni (dwie zostały wykonane we Lwowie na poranku symfonicznym w 1934 r.), Rapsodii ukraińskiej na orkiestrę (1911), która w 1938 r. transmitowana była przez Polskie Radio oraz Koncertu fortepianowego f-moll (1937).

Informacja o wykonaniu Rapsodii Barwińskiego, „Gazeta Lwowska” 1938 nr 86 (15.04)

[Recenzja z wykonania pieśni Barwińskiego] Syfodnia Pfau, Współczesna muzyka ukraińska, „Biuletyn polsko-ukraiński” 1934 nr 10, s. 32.

Muzycy ukraińscy na rysunku Edwarda Kozaka, w: Stanisław Szubo, Powstanie gmachu Sejmu Krajowego we Lwowie (budynek obecnego Uniwersytetu Lwowskiego), Studia polsko-ukraińskie, t. 1, Przemyśl 2006.

Informacja o wykonaniu Rapsodii Barwińskiego, „Gazeta Lwowska” 1938 nr 86 (15.04)

[Recenzja z wykonania pieśni Barwińskiego] Syfodnia Pfau, Współczesna muzyka ukraińska, „Biuletyn polsko-ukraiński” 1934 nr 10, s. 32.

Informacja o wykonaniu Rapsodii Barwińskiego, „Gazeta Lwowska” 1938 nr 86 (15.04)

[Recenzja z wykonania pieśni Barwińskiego] Syfodnia Pfau, Współczesna muzyka ukraińska, „Biuletyn polsko-ukraiński” 1934 nr 10, s. 32.

Wasyl Barwiński w l.1910 (Wikimedia Commons)

Nie są znane bliższe kontakty Józefa Kofflera z Wasylem Barwińskim przed 1939 rokiem. Podczas okupacji sowieckiej Barwiński został powołany na dyrektora (rektora) Lwowskiego Państwowego Konserwatorium (1940–1941), w którym zatrudnienie znalazł również Józef Koffler jako prorektor oraz kierownik katedry kompozycji. LPK zajęło budynek przedwojennego Konserwatorium Polskiego Towarzystwa Muzycznego, w którym Koffler pracował w latach 1924–1939.

W 1940 r. Barwiński został wytypowany do grona reprezentacji LPK w zjeździe Związku Kompozytorów Radzieckich w Kijowie, na którym obecny był również Józef Koffler (poza tym Stanisław Ludkiewicz, Seweryn Barbag, Zofia Lissa, Tadeusz Zygfryd Kassern i Adam Sołtys). Podczas okupacji niemieckiej Barwiński działał m.in. jako recenzent spektakli niemiecko-ukraińskiego teatru operowego i operetkowego we Lwowie. Podczas drugiej okupacji sowieckiej został początkowo ponownie powołany na stanowisko dyrektora reaktywowanego LPK (1944–1947), po czym zesłany w głąb ZSRR, skąd powrócił do Lwowa w 1958 r.