Budynek przy Mühlgasse 28 (IV dzielnica) znany był również jako Palais Ehrbar. Wzniesiony został w 1877 r. w duchu neorenesansu włoskiego. Działała w nim fabryka fortepianów Ehrbar, a także znajdowała się sala koncertowa Ehrbar-Saal z 400 miejscami na widowni.
Występowali w niej m.in.: Anton Rubinstein, Johannes Brahms, Anton Bruckner, Pietro Mascagni, Gustav Mahler, Max Reger i Arnold Schönberg. Sąsiedni budynek pod nr 30 powstał w 1911 r., a od 1913 r. mieściło się tam Konservatorium für Musik und Dramatische Kunst, założone w 1906 r. przez małżeństwo Eugenię Patonay i Hermanna Lutwaka – jako Lutwak-Patonay Musikschule. Konservatorium für Musik und Dramatische Kunst korzystało też z Ehrbar-Saal, w której odbywały się publiczne koncerty (sala ta była połączona także z budynkiem nr 30).
Był to koncert pieśni ludowych narodów środkowoeuropejskich. W programie znalazły się pieśni w opracowaniu Kofflera, pochodzące ze zbioru 40 polskich pieśni ludowych (Lwów, ok. 1925), a także utwory takich kompozytorów, jak Béla Bartók, Ladislav Vycpálek i Ernst Křenek. Przy fortepianie zasiedli Ernst Křenek i Karl Lahr, wykonawczynią pieśni polskich była śpiewaczka Lola Urbach. Pieśni austriackie w opracowaniu chóralnym Křeneka zabrzmiały natomiast w wykonaniu Kaufmännischer Gesangsverein.