Maciej Gołąb przypuszcza, że może pozostawać w związku z Małymi utworami dla dzieci na fortepian, które Koffler stworzył w 1931 r. i oznaczył w autorskim spisie kompozycji z ok. 1935 r. numerem 16a, choć niemożliwe jest źródłowe potwierdzenie tego ewentualnego pokrewieństwa. Gołąb jednocześnie nie wyklucza, że może to być utwór nowy i oryginalny, powstały dopiero u progu lat czterdziestych. W każdym razie owe miniatury (I. Kолискова (Allegretto), II. Танець (Scherzando con moto), III. Мелодія (Adagietto), IV. Казка (Vivace)) charakteryzują się prostą budową okresową oraz – niekiedy zabarwioną modalnie – tonalnością. Pierwsza z nich jest – jak sam tytuł wskazuje – bezsłowną kołysanką o uspakajającym, jednostajnym rytmie. Część druga jest stylizacją renesansowych i barokowych tańców, trzecia natomiast ma charakter polskiej melodii ludowej. Najbardziej rozbudowany jest utwór ostatni – zawartą w quasi-rondowej formie muzyczną narrację Gołąb interpretuje jako ilustrację bajki o Kopciuszku.