Mała serenada [Divertimento] na obój, klarnet i fagot op. 16 / Małe utwory dla dzieci op. 16a (1931)

Utwory kameralne, Utwory fortepianowe, Kompozycja opusowana

Rękopis: nieznany

Prawykonanie: [radiowe Divertimenta] 11 maja 1932 („Wiadomości Radjowe” 1932 nr 13)

To kolejny z owianych mgłą tajemnicy utworów Józefa Kofflera.

Program radiowy, „Antena” 12.05.1932

Ponieważ wedle aktualnej wiedzy partyturę należy uznać za zaginioną, to kameralne, dziewięciominutowe dzieło powstałe w 1931 r. poznać możemy tylko powierzchownie, za pośrednictwem relacji pośrednich. W programie radiowym na 11 maja 1932 r. znajdujemy zapowiedź, że: „Trio na instrumenty dęte dr. Józefa Kofflera w wyk. M. Pełeńskiego (obój), M. Blank (klarnet) i M. Jurkiewicza (fagot)” zabrzmi w ramach koncertu kameralnego o godz. 21.15 transmitowanego ze Lwowa („Wiadomości Radjowe” 1932 nr 13). Zapowiedź tej transmisji znalazła się również na łamach dziennika „Der Wiener Tag” z 11 maja tego roku, przy czym utwór został zaanonsowany jako „Rundfunk-Serenade”, co oznacza, że został – podobnie jak I Symfonia – napisany specjalnie dla medium radiowego. Można więc przypuszczać, że było to prawykonanie.

Informacja o wykonaniu Małej serenady Kofflera, „Listy Hudební Matice”, 7.10.1936

Von den Sendern, „Der Wiener Tag” 11.05.1932

Informacja o planowanym wykonaniu Małej serenady Kofflera przez członków Praskiego Kwintetu Dętego, „Rytmus” 1936 nr 10

Informacja o wykonaniu Małej serenady Kofflera, „Listy Hudební Matice”, 7.10.1936

Von den Sendern, „Der Wiener Tag” 11.05.1932

Informacja o planowanym wykonaniu Małej serenady Kofflera przez członków Praskiego Kwintetu Dętego, „Rytmus” 1936 nr 10

Informacja o wykonaniu Małej serenady Kofflera, „Listy Hudební Matice”, 7.10.1936

Von den Sendern, „Der Wiener Tag” 11.05.1932

Informacja o planowanym wykonaniu Małej serenady Kofflera przez członków Praskiego Kwintetu Dętego, „Rytmus” 1936 nr 10

O dalszym losie utworu wnioskować można natomiast z informacji, która ukazała się na łamach „Muzyki Współczesnej” (1936 nr 7–8, s. 4) – prawdopodobnie był on wykonany jesienią 1936 r. w Pradze przez muzyków Praskiego Kwintetu Dętego. O planach wykonania Divertimenta donosiły też czechosłowackie czasopisma muzyczne – był w programie czwartego z serii koncertów zorganizowanych w sali Muzeum Smetany w Pradze.

Natomiast o jego treści muzycznej można tylko domniemywać, ale wielce prawdopodobne, że – mimo sugerowanej poprzez tytuł przynależności do gatunku muzyki „lżejszej” – było, jak inne utwory Kofflera z tego czasu, dodekafoniczne.

Józef Koffler, lista kompozycji z 1935 r. (AKP BUW)

Ponieważ na własnoręcznie sporządzonej przez kompozytora ok. 1935 r. liście kompozycji numerem opusowym 16a oznaczone są Małe utwory dla dzieci, a Koffler miał w zwyczaju (na co wskazuje oryginalna numeracja 15 Wariacji na temat szeregu dwunastu tonów op. 9 i 9a) oznaczać poprzez literowy indeks opracowania utworów własnych na inne obsady instrumentalne, Maciej Gołąb przypuszcza, że wskazane kompozycje dziecięce były fortepianową transkrypcją Małej serenady (op. 16). Co więcej, hipoteza Gołąba rozciąga się na stwierdzenie, że ten sam materiał muzyczny łączy nie tylko te dwa utwory, ale też wydane w 1940 r. w Kijowie (bez numeru opusowego) Czotyry dytjaczi piesy [Чотири дитячі п'єси].