A. Akwilew, porównując ją z Uwerturą radosną Kofflera, pisał:

Znacznie lepiej wypadła druga orkiestralna rzecz Kofflera – Haendeliana – wariacje na temat Passacaglii Haendla. Autorowi udało się w niej swoiście zinterpretować muzykę Haendlowską i zarazem wzbogacić temat Passacaglii 30-ma oryginalnymi wariacjami. Oto gdzie ujawniają się techniczne możliwości Kofflera.

Najprawdopodobniej, jak wnioskuje Maciej Gołąb, nie była zatem kompozycja Kofflera wyłącznie opracowaniem muzyki Haendla, lecz oryginalnym utworem wykorzystującym temat z klawesynowej Suity g-moll, HVW 432.