Z okazji sześćdziesiątej rocznicy urodzin Arnolda Schönberga Koffler przesyła do przygotowywanej przez jego uczniów i przyjaciół księgi pamiątkowej artykuł pt. Drei Begegnungen [Trzy spotkania]. Czytamy w nim:
Mam tylko jedno wielkie pragnienie – raz jeszcze spotkać Mistrza, tym razem we własnej osobie.
W sali Polskiego Towarzystwa Muzycznego we Lwowie ma miejsce koncert kompozytorów lwowskich. Edward Steuerman gra podczas tego wydarzenia utwory fortepianowe Kofflera.
Koffler bierze udział w konferencji publicznej na temat stanowiska wobec polityki programowej Polskiego Radia w Warszawie w stosunku do Lwowa. Wygłasza referat, po którym odbywa się burzliwa dyskusja i zostaje uchwalona rezolucja z żądaniem większego udziału artystów lwowskich w programach radiowych.
„Orkiestra” nr 5 podaje informację o wyborze Kofflera na członka jury MTMW. Jego zadaniem jest wybór utworów na festiwal MTMW, który ma odbyć się w 1935 r. w Karlowych Warach (Karlsbadzie).
Wraz z Aloisem Hábą Koffler ustala strategię na posiedzenie jury MTMW. Kompozytorzy proponują stworzenie przeciwwagi dla muzyki dodekafonicznej w postaci czechosłowackiego „nietematycznego modernizmu” (Alois i Karel Hába, Karl Reiner) oraz promowanie reprezentacji muzyki słowiańskiej: jugosłowiańskiej (Slavko Osterc) oraz sowieckiej (Wissarion Szebalin, Lew Knipper). Padają ponadto wskazania na kompozytorów z Rumunii (Marcel Mihalovici) i Szwajcarii.
Po posiedzeniu jury Koffler pisze „serdeczny i obszerny list” do Juana Carlosa Paza z Argentyny, wskazując na „techniczne i stylistyczne wady”, które wykazywała jego pierwsza próba wykorzystania techniki dodekafonicznej w Composición sobre los doce tonos na flet i fortepian. Argentyński kompozytor – jak wspomina w swych Alturas, tensiones, ataques, intensidades – jest wdzięczny za tę interwencję.
Koffler i Hába sporządzają i podpisują w Pradze Protokoll der Besprechung zwischen Alois Hába und Józef Koffler (Protokół konferencji między pp. A. Habą i J. Kofflerem) następującej treści:
Przekonani o celowości i korzystności porozumienia słowiańskich sekcji Towarzystwa Muzyki Współczesnej ustalają co następuje:
1) Podpisani przedłożą swym sekcjom do uchwalenie rezolucji wyrażającej zasadniczo zgodę na stworzenie takiego porozumienia.
2) Celem porozumienia będzie: a) wspólne działanie na terenie TMW tak, aby muzyka słowiańska była dostatecznie i odpowiednio reprezentowana na festiwalach, b) wymiana artystyczna, c) festiwale współczesnej muzyki słowiańskiej.
3) Sekcje czesko-słowacka i polska wybiorą po jednym delegacie, którzy wspólnie a) skomunikują się z istniejącymi sekcjami słowiańskimi, b) zainicjują ich powstanie gdzie jeszcze nie istnieją, c) wypracują regulamin porozumienia i prześlą go wszystkim słowiańskim sekcjom do przestudiowania.
4) Ostateczne sfinalizowanie porozumienia neleżeć będzie do osobnej Konferencji Delagatów sekcji słowiańskich, o ile możliwe już na festiwalu w Karlovych Varach (lato 1935), tak by pierwszy festiwal słowiański mógł się odbyć się w grudniu 1935 w Warszawie.
5) W razie wątpliwości obowiązuje tekst niemiecki.