Absolwent Uniwersytetu Lwowskiego (1888) i Uniwersytetu w Insbrucku (1892). Święcenia kapłańskie przyjął w 1888 r. Habilitował się w 1894 r., w 1902 r. uzyskał tytuł profesora zwyczajnego. Stał się znaną postacią świata akademickiego, profesorem Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Lwowskiego i wieloletnim kierownikiem Katedry Teologii Moralnej i Ogólnej (1897–1933). Wykładał teologię moralną (1897–1933) oraz prawo kanoniczne (1920–1925). Obejmował stanowisko dziekana Wydziału Teologicznego (1903–1905) oraz rektora Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie (1922/1923).
Do jego najbardziej znanych prac należały Katechetyka w teorii i praktyce wydana w 1894 i 1902 r. oraz Moralność chrześcijańska a etyka najnowsza. Studium krytyczne z 1901 r. Od 1924 r. należał do redakcji lwowskiego „Przeglądu Teologicznego”. Jako wykładowca uniwersytecki związany był z kościołem św. Mikołaja, choć mieszkał na Łyczakowie, przy ul. Kurkowej 53, gdzie ss. Józefitki prowadziły zakład dla nieuleczalnie chorych.
W dniu 24 stycznia 1938 r. w kościele uniwersyteckim św. Mikołaja we Lwowie ks. Narajewski udzielił sakramentu chrztu Józefowi i Róży Kofflerom. Rodzicami chrzestnymi byli Wojciech i Zofia Gołuchowscy.