Wnuk Agenora Gołuchowskiego, ministra spraw wewnętrznych Austrii i namiestnika Galicji oraz syn Agenora Gołuchowskiego („Młodszego”), ministra spraw zagranicznych Austro-Węgier. Wojciech Gołuchowski był absolwentem Wydziału Prawa Uniwersytetu Lwowskiego. Podczas I wojny światowej został oficerem armii austriackiej, a od 1919 r. oficerem Wojska Polskiego, w którym walczył w wojnie polsko-bolszewickiej. W latach 1928–1930 obejmował stanowisko wojewody lwowskiego, był senatorem Rzeczypospolitej z okręgu lwowskiego (1935–1938).
Był znanym melomanem, często uczęszczającym na koncerty odbywające się we Lwowie. Być może w ten sposób poznał Józefa Kofflera.
Wojciech Gołuchowski ożenił się z Zofią z Baworowskich (ur. 1887 w Biskowicach, zm. 1971 w Warszawie). W posiadaniu Gołuchowskich znajdował się m.in. majątek w Janowie koło Lwowa oraz w Kołtowie koło Złoczowa (wniesiony przez małżonkę), a także apartament we Lwowie przy ul. 29 Listopada 87. W dniu 24 stycznia 1938 r. we Lwowie w kościele uniwersyteckim św. Mikołaja Wojciech i Zofia Gołuchowscy zostali rodzicami chrzestnymi Józefa i Róży Kofflerów. Po agresji ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 r. Gołuchowscy musieli się ukrywać i w styczniu 1940 r. uciekli ze Lwowa, trafiając do obozu niemieckiego, skąd po zwolnieniu znaleźli się u córki i zięcia Marii Anny i Henryka Dębińskich w Przysusze niedaleko Radomia. Wojciech Gołuchowski zmarł w Warszawie w 1960 r.