Według przypuszczenia Macieja Gołąba Koncert skrzypcowy Kofflera był przedwcześnie zaanonsowanym utworem, z którego projektów powstało Capriccio op. 18 na skrzypce i fortepian. Przypuszczenie to wzmacnia informacja pochodząca z artykułu Alfreda Plohna opublikowanego w 1933 r. (Josef Koffler. Ein junger polnischer Komponist, „Signale für die musikalische Welt” 5 Juni 1933, nr 23/24, s. 439), mówiąca o tym, że koncert składał się z trzech części (Toccaty, Wariacji na temat polskiej pieśni ludowej oraz Finale), bowiem własności muzyczne Capriccia sprzyjają zaliczeniu go do utworów o charakterze toccatowym.