Sonata na fortepian op. 19 (1935) / Małe utwory na fortepian op. 19 (1938?)
Rękopis: nieznany
Prawykonanie: brak danych
W 1933 r. Alfred Plohn pisząc artykuł o Kofflerze zapowiadał, że Koffler komponuje swoją „drugą Sonatinę na fortepian” (Josef Koffler. Ein junger polnischer Komponist, „Signale für die musikalische Welt” 5 Juni 1933, nr 23/24, s. 439). Być może to właśnie ona wkrótce rozrosła się do rozmiarów sonaty. Sonata fortepianowa pojawia się bowiem w częściowo rękopiśmiennym spisie kompozycji, który sporządził Koffler ok. 1935 r. i jest w nim oznaczona jako op. 19. Ponadto Koffler zasugerował, że pozostawała ona „w repertuarze Leopolda Münzera” – jego przyjaciela i wykonawcy jego muzyki fortepianowej.
Nie wyjaśnia to jednak dalszych losów sonaty, która znika z późniejszych spisów utworów Kofflera. 19 numer opusowy przejmują w nich natomiast Małe utwory na fortepian, które są także dość tajemnicze. Być może były to te same miniatury, o których Koffler wspomniał w liście do Aloisa Háby z 7 kwietnia 1936 r., pisząc:
Pozwól, że zadedykuję te „łatwe” utwory fortepianowe Twojej córce; obawiam się tylko, że Ci się nie spodobają.
Nie jest też wykluczone, że pozostawały one w jakimś związku z Małymi utworami dla dzieci, które Koffler oznaczył na autorskiej liście z ok. 1935 r. numerem 16a, a zatem i Małą serenadą (Divertimentem) na trio stroikowe.