Koffler odpisuje na zaproszenie z Palestyny zawierające propozycję włączenia się w działania organizowanego tam Weltzentum fur jüdische Musik. Mimo zainteresowania powstaniem instytucji, uprzejmie odmawia podjęcia się zadań organizacyjnych ze względu na stan zdrowia, który nie pozwala mu na „rozpraszanie się” i zobowiązanie do pracy kompozytorskiej, na którą – jak przypuszcza – nie będzie już miał wiele czasu. Wyraża też nadzieję, że będzie otrzymywał informacje o postępach prac centrum.

W treści karty pocztowej do Osterca Koffler wyraża zainteresowanie nagraniami na płytach gramofonowych. Pyta przyjaciela o jego doświadczenia i prosi o poradę.

„Nowa Rzeczpospolita” donosi o bulwersującej środowisko muzyczne sprawie, której skutkiem jest wniesiona przez Kofflera skarga sądowa o zniewagę przeciw dr. Schaferowi:

Znany meloman we Lwowie, dr Schafer, zajmujący się sprawami Małopolskiego Tow. Muzycznego i utrzymywanym przez nie konserwatorium, rozmawiając z muzyczką p. dr Zofią Lissą na temat poparcia dla konserwatorium ze strony Min. WR i OP miał się wyrazić, że nauczyciel muzyki dr Józef Koffler wszystko wyjedna. A to dlatego, że dr Koffler zna dobrze głównego referenta muzycznego Min. WR i OP, dra Stefana Lidzkiego-Śledzińskiego. Miał nadto dodać, że dr Koffler wpływ swój uzasadniał tym, że był pomocny p. Lidzkiemu-Śledzińskiemu podczas jego studiów na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, gdzie p. Lidzki-Śledziński w r. 1922 uzyskał tytuł „doktora” na wydziale filozoficznym.

Na koncercie inauguracyjnym XVI Festiwalu MTMW w Londynie ma miejsce wykonanie III Symfonii op. 21 Kofflera, dyrygowane przez Hermanna Scherchena. Najprawdopodobniej Koffler przebywa w Londynie w towarzystwie żony, Róży. Oficjalnymi delegatami sekcji polskiej MTMW są natomiast Zbigniew Drzewiecki, Michał Kondracki, Roman Palester i Barbara Podoska.