Stryj, budynek Towarzystwa Sokół (Polona)
1927
1 lutego
Na łamach „Muzyka Wojskowego” (nr 3) ukazuje się tekst nieznanego autora przybliżający sylwetkę twórczą Józefa Kofflera, zawierający także spis jego utworów do op. 7. Czytamy tu:
Niestety, praca szarego dnia odrywa kompozytora od całkowitego poświęcenia się twórczości. Żmudna praca pedagogiczna nie pozwala na całkowite wytężenie sił i woli w kierunku kompozycji. W duszy kompozytora przez rok cały gromadzi się zapas pomysłów melodyjnych i harmonicznych, które dopiero w czasie 10–12 tygodniowego letniego spoczynku — w czasie wakacyjnym na papier przelewa i utrwala zapisane w ciągu roku pomysły.
Portret Kofflera opublikowany w „Muzyku Wojskowym” 1927 nr 3
30 stycznia i 6 lutego
Nasz raut, „Echo Karpackie” 30.01.1927, s. 5
Nasz raut!, „Echo Karpackie”, 6.02.1927, s. 2
Nasz raut!, „Echo Karpackie”, 6.02.1927, s. 2
„Echo Karpackie” zapowiada udział Kofflera w organizowanym 12 lutego w sali Sokoła w Stryju raucie – zabawie połączonej ze specjalnie napisaną rewią pod kierownictwem muzycznym Jakuba Munda. „Specjalny blues napisał na Raut dr. prof. Koffler”. „Niektóre tańce napisał specjalnie na Raut „Echa Karpackiego” p. dr. prof. Koffler” – głoszą anonse.
lipiec–sierpień
Prasowa zapowiedź premiery Pokusy Jakuba Pregera, „Chwila” 13.08.1927
Reżyser „Trupy Wileńskiej” Dawid Herman inscenizuje we Lwowie legendę dramatyczną Jakuba Pregera pt. Der nisojen (Pokusa). Koffler bierze udział w tym przedsięwzięciu jako autor muzyki opartej na motywach polskich i żydowskich.
6 sierpnia
Zapowiedź wykonania radiowego Fantazji z pieśni Niewiadomskiego. „Kurier Warszawski” 1927 nr 214.
Polskie Radio w Warszawie w ramach koncertu popołudniowego o godz. 17.30 nadaje Fantazję na temat pieśni Niewiadomskiego skomponowaną przez Kofflera. Gra Orkiestra Polskiego Radia pod dyrekcją Jana Dworakowskiego.
26 października
List Arnolda Schönberga do Józefa Kofflera z 26.10.1927, faksymile z czasopisma „De Muziek” 1933 nr 9, s. 408
Arnold Schönberg w Wiedniu pisze list do Kofflera w odpowiedzi na przesłane mu partytury i dedykację 15 Wariacji szeregu 12 tonów. Czytamy w nim:
Nie zdążyłem jeszcze przyjrzeć się im szczegółowo. Sam Pan zresztą pewnie wie, jakie to pracochłonne. Ale mimo to, że widziałem częściowo, wiem, że jest Pan dobrze zorientowany w przetwarzaniu 12 tonów. Uważam, że wariacje, którym przyjrzałem się bliżej, są bardzo dobre.